ENGSTE KERSTFILM OOIT!

Ik houd van kerstfilms! Al van jongs af aan bekijk ik deze met vol genot. Hoe slecht die films eigenlijk ook zijn. Ik bleef er toch naar kijken. Op enkele uitzonderingen na dan, heb je ook fantastische christmas movies die misschien wel een tikkeltje melig zijn met een 'touch of humor'! 

Maar de ergste, engste en gruwelijkste film blijft hoe dan ook 'How the Grinch Stole Christmas'. Jaren heb ik nachtmerries over deze film gehad. Trauma's hebben me getekend voor het leven. (grapje; ik wou het gewoon wat dramatischer maken.) Dus bij deze heb je mijn recensie over The Grinch. Enjoy, of loop weg van dit eng ding!

Zo ziet de cover van deze cassette eruit! En zoals de samenvatting van de film verklapt, gaat deze film over een 'groenharige griezel die Kerstmis haat'. Wel ik haat juist dat groenharig monster, The Grinch. Jammergenoeg was deze film een favoriet van mijn lieftallige zus en broer. Wanneer het Kerstmis was, keken ze deze film àltijd, echt altijd. jammergenoeg! Doordat cassettes wat oud zijn geworden, is onze castte-speler al een tijdje vervangen door een DVD-speler. Yes! Nooit meer The Grinch op tv! 

Even een korte samenvatting van deze film; 

In het dorpje Wieville wonen allemaal Wie's. Zij zijn echt dol op kerst, daarom organiseren zij jaarlijks een groot kerstfeest. Bovenaan de berg in hun stadje woont de Grinch met zijn hond Max (echt zo'n typische hondennaam), helemaal afgelegen. Hij HAAT de Wie's en heeft nog een grotere hekel aan het kerstfeest. Maar waarom precies? Niemand heeft een idee. 

Cindy Lou, de dochter van de postbode, wil hier het fijne van weten. Zij gaat gaan uitzoeken waarom de Grinch zo eenzaam woont en waarom hij Kerstmis haat. Door contact met de groene griezel op te zoeken, komt Cindy te weten dat de Grinch eigenlijk niet zo Grinch-achtig is als de Wie's denken. Het einde (dat ik nooit haalde omdat ik te bang was) is een mooi en toch wel verassend einde. (ik heb het einde 2x gezien van de 37 keren.)

De speelduur van de film bedraagt 100 ellendige minuten. (dit was in mijn geval toch zo!) Deze film is gemaakt door Jim Carrey. Dit is een uitgaven van Universal Pictures. En is zelf bekroond met een Oscar voor de Beste Make-Up. En dat heeft hij verdiend! Alle Wie's hebben echt een fantastisch mooi kapsel en gelaat. Ook Cindy's haar is op en TOP. (letterlijk en figuurlijk.)

VOOR DE DUIDELIJKHEID; deze recensie is grotendeels om te lachen omdat ik dus daadwerkelijk tientallen keer dezelfde nachtmerries heb gehad over de Grinch. Deze film bevat heel veel prachtige kostuums en originaliteit, dus die Oscar heeft hij zeker en vast verdiend! Ik zal zelf de moed nog eens bij elkaar rapen, na jaren, om deze film nog eens te bekijken. Hopelijk zonder die nachtmerries dan!

Ik zal die vreselijke nachtmerrie hieronder precies uitleggen. Ik weet hem nog uit het hoofd! Zo ging hij elke keer opnieuw;

Ik was boven op de zolderkamer en was enorm bang omdat ik wist dat de Grinch op m'n voortuintje stond. Ik liep twee verdiepingen naar beneden. Eenmaal daar, drukte ik paniekerig de schakelaar meerdere keren aan, maar tevergeefs. Hij deed het echter niet meer. Elke keer ik de schakelaar indrukte, kwam de Grinch een stap dichter. Omdat ik zo bang was, bleef ik het indrukken (wat dus totaal niet slim was! Wat bezielde me eigenlijk?). Door het te veel indrukken, bereikte hij de voordeur en kwam ineens binnen. 

Ik probeerde weg te vluchten door de gang die oneindig leek. (terwijl hij drie meter is.) Natuurlijk lukte dit niet omdat de vloer hellend naar boven stond en ik zeer toevallig mijn fluffy socks aan had, zònder de anti-slipnapjes. Ooh waaaarom? Het lukte me uiteindelijk toch, en bereikte de deur van de woonkamer in de hoop dat mijn ouders in die kamer zouden zitten. Maar neen. Ze zaten natuurlijk in de aangrenzende kamer ernaast... De rest van mijn droom kan je zelf wel gissen, denk ik. Hier eindigden de nachtmerries altijd. Ik kwam altijd vol zweet wakker en durfde daarna niet meer te slapen! Soms was er een variatie op dat weg-vlucht-gedeelte. Andere keren deed ik de deur open van de kamer grenzend aan de woonkamer. Maar dan zaten mijn ouders natuurlijk wèl in de woonkamer.

Zo, dat was wat meer uitleg over mijn ervaring met deze film. Nogmaals; dit is NIET een recensie om de film de afgrond in te duwen. Ik wou mijn droom gewoon wat in het belachelijke trekken!

Ik hoop dat je het wat leuk en boeiend vond.

Houd je vooral niet in om hem zelf eens te bekijken! (Als je tenminste durft :p )

Tot de volgende keer!

Love always,

Amber.

Q. Wat vind jij van deze film?